ยังรู้

หยาดฝน พรั่งพรู พร่างพราย และสายน้ำ ที่หลั่งริน เมื่อฟ้าอับแสงมืดมนไร้ดวงดารา ก็เหมือนชีวาที่ไร้ความสุขสันต์
จะมี ฟ้าที่แจ่มใส อีกไหม ใจยังหวั่นไหว เหม่อมองทางไหนไร้ซึ่งคนที่เข้าใจ โอ้นี้ตัวเราต้องสู้เพียงผู้เดียวหรือ

(ร้องรับ) แต่ยังรู้ ว่าพระทรงรัก ยังประจักษ์ว่าพระอยู่ใกล้ มีพระองค์ผู้เดียวเท่านั้น ที่ทรงฟังคำคร่ำครวญหา
ด้วยดวงใจ ที่ชอกช้ำแล้ว เข้ามาเฝ้าองค์พระทรงธรรม โปรดเป็นแสงส่องสู่ความหวัง เป็นพลังเพื่อจะไม่ล้มลง

แน่นอน ในชีวิตเรา ย่อมมีสุขและทุกข์ปะปนกัน แต่เมื่อเดินไป ในทางพระองค์ ก็รู้ว่า ทุกข์นั้นคือพร

เมื่อฝน พรั่งพรูอีกครา จะก้าวไปไม่หวั่นไหว เมื่อฟ้าอับแสงก็ยังมีดวงจันทรา ส่องนำชีวา คือ องค์พระเยซู
เมื่อมองดูพระองค์เจ้า ความเศร้าก็พลันเหือดหาย พระองค์ทรงเล้าโลมดวงใจที่สลาย ทรงคลายความทุกข์ มอบสุข เต็มล้นในใจ (ร้องรับ)